Buena navegación con NihilScio!
![]() |
||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||||||
| ||||||
|
- Conjugación completa di solari solari = solari: Verbo deponente INFINITIVO Presente |
- Declinación de: solari nome Declinación de: solarium nome |
Declinación de: solarium, solari, solarii, significado:orologio, solare, clessidra, balcone, imposta fondiaria, neut., (eng) = ground-rent, (esp) = reloj, lang. Latino declinación: 2 Gen.: neut. sing. |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.solariŭm Gen.solarī, solariī Dat.solariō Acc.solariŭm Voc.solariŭm Abl.solariō | solariă solariōrum solariīs solariă solariă solariīs | reloj / relojes (de..) (para,..) reloj / relojes (o) (en, sobre, por,..) |
- Declinación de: solari aggettivo Declinación de: solaris aggettivo |
Declinación de: solaris, solaris, solare significado:solare, del sole, 3decl. lang. Latino declinación: Aggettivo Dat.: masc. sing. fem. sing. neut. sing. Abl.: masc. sing. fem. sing. neut. sing. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.solarĭs Gen.solarĭs Dat.solarī Acc.solarĕm Voc.solarĭs Abl.solarī | solarēs solarĭŭm solarĭbus solarēs solarēs solarĭbus |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.solarĭs Gen.solarĭs Dat.solarī Acc.solarĕm Voc.solarĭs Abl.solarī | solarēs solarĭŭm solarĭbus solarēs solarēs solarĭbus |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.solarĕ Gen.solarĭs Dat.solarī Acc.solarĕ Voc.solarĕ Abl.solarī | solariă solarĭŭm solarĭbus solariă solariă solarĭbus |
- Declinación de: solari aggettivo Declinación de: solarius aggettivo |
Declinación de: solarius, solaria, solarium significado:solare, lang. Latino declinación: Aggettivo Gen.: masc. sing. neut. sing. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.solariŭs Gen.solarī, solariī Dat.solariō Acc.solariŭm Voc.solariĕ Abl.solariō | solariī solariōrum solariīs solariōs solariī solariīs |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.solariă Gen.solariae Dat.solariae Acc.solariăm Voc.solariă Abl.solariā | solariae solariārum solariīs solariās solariae solariīs |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.solariŭm Gen.solarī, solariī Dat.solariō Acc.solariŭm Voc.solariŭm Abl.solariō | solariă solariōrum solariīs solariă solariă solariīs |
Conjugación de: solor, solāris, solatus sum, - , solari conjugación: 1 - transitivo - passiva (Ita) = spopolare, (eng) = deprive of inhabitants, leave deserted, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
solor solāris solātur solāmur solamĭni solantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
solābar solabāris solabātur solabāmur solabamini solabantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
solatus sum, solata sum, solatum sum... solatus es, solata es, solatum es... solatus est, solata est, solatum est... solati sumus, solatae sumus, solata sumus... solati estis, solatae estis, solata estis... solati sunt, solatae sunt, solata sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
solatus sum, solata sum, solatum sum... solatus es, solata es, solatum es... solatus est, solata est, solatum est... solati sumus, solatae sumus, solata sumus... solati estis, solatae estis, solata estis... solati sunt, solatae sunt, solata sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
solatus eram, solata eram, solatum eram... solatus eras, solata eras, solatum eras... solatus erat, solata erat, solatum erat... solati erāmus, solatae eramus, solata eramus... solati erātis, solatae eratis, solata eratis... solati erant, solatae erant, solata erant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
solatus sum, solata sum, solatum sum... solatus es, solata es, solatum es... solatus est, solata est, solatum est... solati sumus, solatae sumus, solata sumus... solati estis, solatae estis, solata estis... solati sunt, solatae sunt, solata sunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
solatus eram, solata eram, solatum eram... solatus eras, solata eras, solatum eras... solatus erat, solata erat, solatum erat... solati erāmus, solatae eramus, solata eramus... solati erātis, solatae eratis, solata eratis... solati erant, solatae erant, solata erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
solābor solabĕris solabĭtur solabĭmur solabimĭni solabuntur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
solatus ero, solata ero, solatum ero... solatus eris, solata eris, solatum eris... solatus erit, solata erit, solatum erit... solati erimus, solatae erimus, solata erimus... solati erĭtis, solatae eritis, solata eritis... solati erunt, solatae erunt, solata erunt... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
soler solēris solētur solēmur solemĭni solentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
solarer solarēris solarētur solarēmur solaremĭni solarentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
solatus sim, solata sim, solatum sim... solatus sis, solata sis, solatum sis... solatus sit, solata sit, solatum sit... solati simus, solatae simus, solata simus... solati sitis, solatae sitis, solata sitis... solati sint, solatae sint, solata sint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
solatus essem, solata essem, solatum essem... solatus esses, solata esses, solatum esses... solatus esset, solata esset, solatum esset... solatessēmus, solatae essemus, solata essemus... solatessētis, solatae essetis, solata essetis... solati essent, solatae essent, solata essent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
solarer solarēris solarētur solarēmur solaremĭni solarentur | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
solatus essem, solata essem, solatum essem... solatus esses, solata esses, solatum esses... solatus esset, solata esset, solatum esset... solatessēmus, solatae essemus, solata essemus... solatessētis, solatae essetis, solata essetis... solati essent, solatae essent, solata essent... | |
INFINITIVO | |
Presente | |
solari | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
solatum esse, solatam esse, solatum esse, solatos esse, solatas esse, solata esse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
solatum iri | |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.solandus Gen.solandi Dat.solando Acc.solandum Voc.solande Abl.solando | solandi solandorum solandis solandos solandi solandis |
Feminina | |
Nom.solanda Gen.solandae Dat.solandae Acc.solandam Voc.solanda Abl.solanda | solandae solandarum solandis solandas solandae solandis |
Neutro | |
Nom.solandum Gen.solandi Dat.solando Acc.solandum Voc.solandum Abl.solando | solanda solandorum solandis solanda solanda solandis |
SUPINO | |
solatu | de |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.solatus Gen.solati Dat.solato Acc.solatum Voc.solate Abl.solato | solati solatorum solatis solatos solati solatis |
Feminina | |
Nom.solata Gen.solatae Dat.solatae Acc.solatam Voc.solata Abl.solata | solatae solatarum solatis solatas solatae solatis |
Neutro | |
Nom.solatum Gen.solati Dat.solato Acc.solatum Voc.solatum Abl.solato | solata solatorum solatis solata solata solatis |
- Conjugación completa di solare Forma activa |
Conjugación de: solor, solāris, solatus sum, solata sum, solatum sum..., - , solari conjugación: 1 - transitivo - deponente (Ita) = consolare, confortare, (eng) = comfort, relieve, mitigate, (esp) = consolar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego solor tu solāris ille solātur nos solāmur vos solamĭni illi solantur | Yo consuelo Tu consuelas El/Ella/Eso consuela Nosotros consolamos Vosotros consoláis Ellos/Ellas/Esos consuelan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego solābar tu solabāris ille solabātur nos solabāmur vos solabamini illi solabantur | Yo consolaba Tu consolabas El/Ella/Eso consolaba Nosotros consolabamos Vosotros consolabais Ellos/Ellas/Esos consolaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego solatus sum, solata sum, solatum sum... tu solatus es, solata es, solatum es... ille solatus est, solata est, solatum est... nos solati sumus, solatae sumus, solata sumus... vos solati estis, solatae estis, solata estis... illi solati sunt, solatae sunt, solata sunt... | Yo consolé Tu consolaste El/Ella/Eso consoló Nosotros consolamos Vosotros consolasteis Ellos/Ellas/Esos consolaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego solatus sum, solata sum, solatum sum... tu solatus es, solata es, solatum es... ille solatus est, solata est, solatum est... nos solati sumus, solatae sumus, solata sumus... vos solati estis, solatae estis, solata estis... illi solati sunt, solatae sunt, solata sunt... | Yo he consolado Tu has consolado El/Ella/Eso ha consolado Nosotros hemos consolado Vosotros habéis consolado Ellos/Ellas/Esos han consolado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego solatus eram, solata eram, solatum eram... tu solatus eras, solata eras, solatum eras... ille solatus erat, solata erat, solatum erat... nos solati erāmus, solatae eramus, solata eramus... vos solati erātis, solatae eratis, solata eratis... illi solati erant, solatae erant, solata erant... | Yo había consolado Tu habías consolado El/Ella/Eso había consolado Nosotros habíamos consolado Vosotros habíais consolado Ellos/Ellas/Esos habían consolado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego solatus sum, solata sum, solatum sum... tu solatus es, solata es, solatum es... ille solatus est, solata est, solatum est... nos solati sumus, solatae sumus, solata sumus... vos solati estis, solatae estis, solata estis... illi solati sunt, solatae sunt, solata sunt... | Yo hube consolado Tu hubiste consolado El/Ella/Eso hubo consolado Nosotros hubimos consolado Vosotros hubisteis consolado Ellos/Ellas/Esos hubieron consolado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego solatus eram, solata eram, solatum eram... tu solatus eras, solata eras, solatum eras... ille solatus erat, solata erat, solatum erat... nos solati erāmus, solatae eramus, solata eramus... vos solati erātis, solatae eratis, solata eratis... illi solati erant, solatae erant, solata erant... | Yo había consolado Tu habías consolado El/Ella/Eso había consolado Nosotros habíamos consolado Vosotros habíais consolado Ellos/Ellas/Esos habían consolado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego solābor tu solabĕris ille solabĭtur nos solabĭmur vos solabimĭni illi solabuntur | Yo consolaré Tu consolaras El/Ella/Eso consolará Nosotros consolaremos Vosotros consolareis Ellos/Ellas/Esos consolarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego solatus ero, solata ero, solatum ero... tu solatus eris, solata eris, solatum eris... ille solatus erit, solata erit, solatum erit... nos solati erimus, solatae erimus, solata erimus... vos solati erĭtis, solatae eritis, solata eritis... illi solati erunt, solatae erunt, solata erunt... | Yo habré consolado Tu habrás consolado El/Ella/Eso habrá consolado Nosotros habremos consolado Vosotros habréis consolado Ellos/Ellas/Esos habrán consolado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego soler tu solēris ille solētur nos solēmur vos solemĭni illi solentur | Yo consuele Tu consueles El/Ella/Eso consuele Nosotros consolemos Vosotros consoléis Ellos/Ellas/Esos consuelen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego solarer tu solarēris ille solarētur nos solarēmur vos solaremĭni illi solarentur | Yo consolara Tu consolaras El/Ella/Eso consolara Nosotros consoláramos Vosotros consolarais Ellos/Ellas/Esos consolaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego solatus sim, solata sim, solatum sim... tu solatus sis, solata sis, solatum sis... ille solatus sit, solata sit, solatum sit... nos solati simus, solatae simus, solata simus... vos solati sitis, solatae sitis, solata sitis... illi solati sint, solatae sint, solata sint... | Yo haya consolado Tu hayas consolado El/Ella/Eso haya consolado Nosotros hayamos consolado Vosotros hayáis consolado Ellos/Ellas/Esos hayan consolado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego solatus essem, solata essem, solatum essem... tu solatus esses, solata esses, solatum esses... ille solatus esset, solata esset, solatum esset... nos solatessēmus, solatae essemus, solata essemus... vos solatessētis, solatae essetis, solata essetis... illi solati essent, solatae essent, solata essent... | Yo hubiera consolado Tu hubieras consolado El/Ella/Eso hubiera consolado Nosotros hubiéramos consolado Vosotros hubierais consolado Ellos/Ellas/Esos hubieran consolado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego solarer tu solarēris ille solarētur nos solarēmur vos solaremĭni illi solarentur | Yo consolaría Tu consolarías El/Ella/Eso consolaría Nosotros consolaríamos Vosotros consolaríais Ellos/Ellas/Esos consolarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego solatus essem, solata essem, solatum essem... tu solatus esses, solata esses, solatum esses... ille solatus esset, solata esset, solatum esset... nos solatessēmus, solatae essemus, solata essemus... vos solatessētis, solatae essetis, solata essetis... illi solati essent, solatae essent, solata essent... | Yo habría consolado Tu habrías consolado El/Ella/Eso habría consolado Nosotros habríamos consolado Vosotros habríais consolado Ellos/Ellas/Esos habrían consolado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
solāre solamĭni Futuro | consuela consolad |
INFINITIVO | |
Presente | |
solari | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
solatum esse, solatam esse, solatum esse, solatos esse, solatas esse, solata esse... | haber consolado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
solaturum esse, solaturam esse, solaturum esse, solaturos esse, solaturas esse, solatura esse... | ir a consolar |
GERUNDIO | |
solandi, solando, solandum, solando... | de consolar a consolar para consolar por consolar |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe consolar |
Singolare | Plurale |
Nom.solandus Gen.solandi Dat.solando Acc.solandum Voc.solande Abl.solando | solandi solandorum solandis solandos solandi solandis |
Feminina | |
Nom.solanda Gen.solandae Dat.solandae Acc.solandam Voc.solanda Abl.solanda | solandae solandarum solandis solandas solandae solandis |
Neutro | |
Nom.solandum Gen.solandi Dat.solando Acc.solandum Voc.solandum Abl.solando | solanda solandorum solandis solanda solanda solandis |
SUPINO | |
solatum | consolar |
solatu | de consolar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que consuela |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.solans Gen.solantis Dat.solanti Acc.solantem Voc.solans Abl.solante | solantes solantium solantibus solantes solantes solantibus |
Feminina | |
Nom.solans Gen.solantis Dat.solanti Acc.solantem Voc.solans Abl.solante | solantes solantium solantibus solantes solantes solantibus |
Neutro | |
Nom.solans Gen.solantis Dat.solanti Acc.solans Voc.solans Abl.solante | solantia solantium solantibus solantia solantia solantibus |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | que ha consolado |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.solatus Gen.solati Dat.solato Acc.solatum Voc.solate Abl.solato | solati solatorum solatis solatos solati solatis |
Feminina | |
Nom.solata Gen.solatae Dat.solatae Acc.solatam Voc.solata Abl.solata | solatae solatarum solatis solatas solatae solatis |
Neutro | |
Nom.solatum Gen.solati Dat.solato Acc.solatum Voc.solatum Abl.solato | solata solatorum solatis solata solata solatis |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de consolar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.solaturus Gen.solaturi Dat.solaturo Acc.solaturum Voc.solature Abl.solaturo | solaturi solaturorum solaturis solaturos solaturi solaturis |
Feminina | |
Nom.solatura Gen.solaturae Dat.solaturae Acc.solaturam Voc.solatura Abl.solatura | solaturae solaturarum solaturis solaturas solaturae solaturis |
Neutro | |
Nom.solaturum Gen.solaturi Dat.solaturo Acc.solaturum Voc.solaturum Abl.solaturo | solatura solaturorum solaturis solatura solatura solaturis |